اندر خم پراید

آقو یه سوال دارم این همه مهندس درجه یک داریم از طراحی جامدات گرفته تا پرفسورهای مواد، خدایش چرا صنعت خودرو ما این همه عقب مونده . اینجاست که عقل آدم شک می‌کنه نکنه سود ورانت یه عده ای توش هست که همین جوری باشه؟ من دیگه فکرم جایی  نمی‌ره الا سود عفونی یک عده ای.

آقا شریف یا تهران ارتباط با صنعت نداره؟ برو بچ بریزین رو نیازای صنعت طراحی کنین! چیه آخه هنوز دانشگاه نرفته فکر اپلای هستی؟ رتبه برتر کنکور!

 

پ.ن 1: حضرات رشته های علوم پایه رو دریابین که بلاد کفر هر چی داره از اینا داره.

پ.ن 2:بچه هایی که وضع مالی خانواده خوبه حداقل شما یه گوشه چشمی داشته باشین به این رشته ها زمان انتخاب رشته.

پ.ن 3:ما که می‌نویسیم ولی می‌دونیم جدی گرفته نمی‌شه. این دل خونه....

دوزدوم و E=MC^2

 

 

 

خب باید بگم که چهارشنبه گذشته دوز دوم سینوفارم رو زدم،اجبارا. خدا رو شکر عوارض خاصی نداشت.

این یه هفته که اومدم خونه کلا زیر زمین بودم یعنی کار همیشگی شده .البته می‌گن اگه دلتا گرفته باشه آدم توی سه، چهار روز اول مشخص می‌شه. ما هم به‌خاطر احتیاط یک هفته قرنطینه می‌کنیم خودمون رو.

امیدوارم هرچه زودتر بره این لعنتی.

گرونی و تحریم هم یار دیرین شدن دیگه. به‌نظر مذاکره ره به‌جایی نمی‌بره چون اونا دارن زور می‌گن. ایران باید راه خودش رو بره و برای اینکه کشورهایی مثل چین و  آمریکا و فرانسه و انگلیس و آلمان و مخصوصا روسیه نکبت دیگه نتونن بیش ازاین به ما زور بگن ایران باید  E=MC^2 رو آزمایش علنی بکنه تو صحرا. دیگه چی رو باید از دست بدیم؟ جوونی؟ رفاه؟ امید؟ آرزو؟ خاک؟ دریا؟ وطن؟. رسانه‌ها رو که دنبال می‌کنم همه دیپلمات های کشور‌های نامبرده از لفظ باید برا ایران به‌طور علنی استفاده می‌کنن در آشکار و این یعنی در نهان زورگویی هاشون به مراتب بیشتر  هست. :|

کار رو باید یکسره کرد.

شاید همین فردا

بعضی وقت‌ها متوقف می‌شم، یعنی فکر می‌کنم این همه آمدن و رفتن بهرچه هست؟ با این تعامل کن با اون حرف بزن، با این مشکل بجنگ با کرونا بجنگ با اوضاع سخت اقتصادی با آینده ای نامشخص، با گذر عمر، با گذر جوانی. بعد می‌گم آخه جیران این انصافه؟

اگه ریق رو سر بکشم چقدر کار ناتمام دارم چقدر آرزوهای دور و دراز نرسیده دارم! تکلیف اونا چی می‌شه؟ هرچند امام علی(ع) فرموده‌اند: چنان زندگی کنین که همین فردا آماده رفتن باشین و چنان با برنامه زندگی کنین که گویی مدت زیادی قراره زندگی کنین. حقیقتا توازن بین اینا سخته. فکرش رو که می‌کنم آمادگی ندارم برا ترک دنیا باید چندکار رو انجام بدم تا آماده بشم  که بارزترینش یک سری مسایل مالی به نفع خانواده هست‌، بعدش اینه که دیگه بد نباشم با دیگران تا حد ممکن و آخریش حقوق بین من و جیران هست.

با این فرمون پیش می‌ریم باقیش با خودش.

 

+به حرفهای من گوش ندین، زندگی زیباتر از تجربه‌های منه حتما. :)