اصفهان

از برای کاری دیروز وارد اصفهان شدم و امروز بر  آجرهای خسته ی سی و سه پل  قدم گذاشتم و چه حس غریبی است که پای بر خشتی می نهی  که آدمیان بسیار در گذر زمان بر آن پای نهاده اند ......انصافا زیبا هستند، پایین رفتم و از بستر خشک زاینده رود به این پیرمرد نگاه کردم،حقیقتا خشکی رود خیلی غم انگیز بود .خشت های پل سالخورده بودند وقریب به پانصد سال در این نظم عجیبشان که زایده ی صبر و ذوق زایدالوصف انسان آن زمانه اند باقی مانده اند. آثار تاریخی را دوست دارم نگاه کنم ،عمیق و طولانی ،حال آنهایی که روی خشت ها اثری ناخوش به جا می گذارند را نمی فهمم.پیرمرد ها و پیرزن های سویسی زیادی امروز گرد پل بودند و با اشتیاق زاید الوصفی که برای بعضی هموطنان غریب بود در حال ثبت احوال آثار در قاب تصویر بودند.ونمی دانم چه ذکر کنم از بوسه های مخفییانه و پر از استرس دخترکان و پسرکان از مسیر سی و سه پل تا پل خواجو  و به نظرم این کارشان زیبا نبود و اشتباه گرفته بودن  زمان و مکان را وشاید حیا وعفت و غیرت را . .....که البته صحبت زیاد است لیک در این مقال نمی‌گنجد.............از میان همه ی عکس ها  این عکس برام جالبه ،به کلاغ ها حسودیم شد که آزادانه در نسیمی سرد و آسمانی  آبی  بر فراز گلدسته ی مسجد امام پرواز می کردند.مهرماه ۹۶  اصفهان .

مهربون :)

ازش پرسیدم چی شد که گرفتیش (انتخابش نمودی)؟!گفت : می دونی ، خیلی مهربونه.البته تقریبا هم کفو  بودن  ولی این ملاکش برام جالب بود .(مهربون)الان  پنج ساله که ازدواج کردن ، گفت: هنوز هم مهربونه.خوشمان آمد .           ای خدا این وصل را هجران مکن                   سرخوشان  عشق  را نالان مکن         نیست در عالم ز هجران تلختر                     هرچه خواهی کن ولیکن آن مکن

حسین

در بارگاه قدس که جای ملال نیست      سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است                        یا حسین (ع)تاسوعای حسینی ۹۶ آب های نیلگون خلیج فارس.

هجران