399. اعتقاد
اکثر همکارای دهه هفتادی و بالاتر که دارم فاقد اعتقاد به آخرت و... هستن، شرایط الان زندگی هم واقعاً سخت شده، با یکیشون سر صحبت رو باز کردم، از اینکه نزدیک 30 سالش شده و هنوز خونه و ماشین نداره و ازدواج نکرده افسرده شده، شاید هم در مرز افسردگی باشه، از صحبتاش پی‌بردم، رگه‌هایی از کشش به خودکشی درش وجود داره، زندگی رو در صورت نبود و نرسیدن به این چیزها پوچ می‌دونه و نبودن با بودن براش فرقی نداره، خیلی زود ناامید شده و آینده‌ای روشن رو پیش روی خودش نمی‌بینه.
شعار ندادم گفتم زندگی خودته، ولی مهم برای من اینه که تا می‌تونم تلاش کنم شرمنده خودم نباشم، وقتی نمی‌شه و از توان خارجه ، دیگه نمی‌شه دیگه و مهمتر اینکه آخرت و امتحان و این چیزها رو هم پیش رو داریم و خودکشی اصلا در افکار من جایی نداره تو هم وقتی داری تلاش می‌کنی همین خوبه دیگه و توقعات و ....رو هم باید پایین آورد.
پ.ن: دوستان اعتقاد داشتن چیز خوبیه
از پوچی و بن‌بست رسیدن رهامی‌کنه
آدم رو، خداباور بودن و اعتقاد به سرای دیگه استرس و آفشتگی رو هم کم می‌کنه، نسل جدید اگه فکری برای اعتقاداتش نکنه آمار خودکشی بینشون بالا می‌ره، متاسفانه با بمباران رسانه‌ای علیه ما و این شرایط اقتصادی این تفکر ضریب داده میشه با این نسل‌ها اگه از دوستا و همکاراتون هستن، باهم صحبت کنید شاید در دلی ساده یکی رو از تصمیمی وحشتناک منصرف کنه...
ان‌شاءالله عاقبت همه ختم به خیر بشه.
آمین یا رب‌العالمین.
آدم بدون عقیده وجود نداره
ولی در این بمباران فکری جوری می کنن با جوان ها که به "بی اعتقادی" یا یک سری اصولی که اون ها می خوان معتقد بشن....
و بعد هم فکر کنن هیچ عقیده ای ندارن