یک هفت

باز هم یک هفت شد.پاییز و دلتنگی‌های تکراری هر سالش.چند روزی رییس سکو مرخصی رفته جای ایشون واسادیم.از خلوت خودم این کار دورم می‌کنه.سکوت و تنهایی رو بیشتر دوست دارم.آنچه قابل ذکر هست حجم عظیم دوباره‌کاری‌ها بابت سو مدیریت.وخدا می‌دونست اگر سیستم ارتباطی داخلی نبود چند اصله درخت بابت نامه‌های بی‌خود باید قطع می‌شد.شروع سال تحصیلی جدید رو به همه تبریک می‌گیم .دانشجو ،دانش‌آموز و معلم و استاد و...خوب درس بخونین، برا نمره نخونین، علت‌ها رو جویا بشین و مهارت کسب کنین. نمره چیز بی خودیه و حتی گاهی وقت ها مدرک .دوست سابقم ریس شرکت بود بعد چند سال هنوز نرفته بود برا تصفیه و گرفتن مدرکش البته سربازی معاف بود لاکن در قید نمره نبود و با سواد بود.الان صدای سیستم تهویه اتاق و دیزل سکو تو هم پیچیده و حالت یکنواختی که داره مثل لالایی خواب آوره.آدم یاد پنکه سقفی کلاس درس می‌افته بعد از ظهر یک روز گرم با خورشت چمن دانشگاه و معادلات سنگین درس دیفرانسیل.بگذریم. بشنویم: آفتاب مهربانیاولین روز  مهر 98 جای در بی کران آب های گرم خلیج فارس