می‌گذرد

شبانگاهان تا حریم سحر چون زبانه کشد سوز آوازم شرر ریزد بی امان بدل ساکنان فلک ناله سازم دل شیدا حلقه را شکند تا براید و راه سفر گیرد مگر یکدم گرم و شعله فشان تا ببام جهان بال و پر گیرد   خوشا ای دل بال و پر زدنت شعله ور شدنت در شبانگاهی ببزم غم دیدگان تری جام پر شرری شعله آهی بیا ساقی تا بدست طلب گیرم از کف تو جام پی در پی به داد دل ای قرار دلم نو بهار دلم میرسی پس کی                                                                                                                                                ساعد باقریپ.ن 1:بشنویدپ.ن 2: هممم از آهنگ های قدیم و خاطره انگیز بود .داشتم موسیقی گوش می‌دادم پرتم کرد به سالیان دور.پ.ن 3:  خل بازی بس است بروم بساط صبحانه را حاضر کنم  :)پ.ن4: آن عهد که بستم، بشکستم. والان داغونم  :((