پاییز

بوی پاییز می‌آید.اولین نشانه‌ی پاییز در اینجا وزش نسیم های سرد است و خورشید دیگر قدرت آتشین خود را در نیمه‌های روز  نخواهد داشت.سایه ها متمایل و بلند تر و اشعه‌های خورشید با زاویه‌‌ی تابش متفاوت از پنجره‌های خانه مهمان کف اتاق می‌شوند.و پرستوها و پرندگان مهاجر از جمله غازهای وحشی دسته دسته با کوتاه شدن طول روز در آسمان آبی ظاهر می‌شوند درحالی که مقصدشان نواحی گرمتر است.ظهر‌ها دچار  سکوت مرموزی می‌شودد.وخدای من چه بگویم از برگها و رنگها  که همیشه‌باعث افسون من در پاییز شده اند.عاشق درخت های افرا و نارونم ،جادو و افسون رنگها در برگهای رنگارنگ آنها آمیخته است.پاییز با این همه زیبایی همیشه بیشتر از سایر فصلها تنهایی را به رخ آدم می‌کشد با آن هوای سرد و نمناک و برگ ریزان غمگینش.با این همه دوستش دارم.+  رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کسگویی ولی شناسان رفتند از این ولایت+ خدایا گرسنه ها رو سیر کن، بی پناه  را را پناه باش.پ.ن:آخرین پست تابستانی