دل

امروز عجیب دلمان تنگ  است و این حجم  آبی عظیم  از پنجره ی اتاقمان هم بر آن می افزایددنیا باز نمی ایستد اگر من نباشم. ما نباشیم. باز فردا خورشید از شرق طلوع کرده آدمیان از خواب برخواسته و آماری  اینچنین دوباره تکرار می شود:http://www.worldometers.info/faمن موجودی به غایت هیچ در برابر پهنه ی عظیم هستی. مدتی هستیم وبا جامعه ی اطراف خویش در تماسیم  خوب یا بد .همه دوستانی داریم در طول حیات .صد البته فن آوری با کاربردی دوگانه این دایره را وسیعتر ساخته گاه بر محتوایش افزوده وگاه از شدت پوچی به مچاله شدن  می انجامد.به هر رویی به نظر می رسد که نیکی به هم نوع بسی بهتر از  دریغ کردن آن است.من نگران و ناراحت می شوم وقتی دوستان دنیای واقع گرفتار یا ناراحت می شوند و البته از برای شما همسایگان این پهنه ی مجاز نیز هم و بسی خوشحال میشوم اگر خبری خوب در مجازستانتان بخوانم وشادی را از نوشته هایتان لمس نمایم.پس آرزوی شادی دارم  و  نیکروزی از برای همه ی دوستان واقع و مجاز.