اینجا مشعلی روشن است.

محل کارم.۱۰۰ کیلومتری عمق  آبهای نیلگون خلیج فارس .طلوع یک روز  زمستانی  ۳۰ دسامبر ۲۰۱۵ . همممممم مشعل المپیک  نیست ها ، مشعل سکو نفت و گاز هستش.اما کارم ،خوب کار هستش دیگه، مثل هر جایی هر کاری خوبی و بدی داره خوبی اون اینه که بذار فک کنم  ، اصلان کار داشتن خوبه، پول ، احساس مفید بودن ، احساس مسولیت، اعتماد به نفس و ....والبته  سختی هم داره ، استرس داره، مهمترین اونا خطر گاز گرفتگی و خطر انفجار ، البته امیدوارم هیچ وقت پیش نیاد ،پیش بیاد البته که جسم ما وجود خارجی نداره و میشم جزی از دریا ، خوراک ماهی ها ،متاسفانه اینجا گازش ترشه یعنی H2S داره که من اصلا چیزی در موردش نمیگم ،خودتون  یه سرچ بزنید ،تنبلا اونم. ۷۰۰۰ ppm, تحت فشار   ۲۰۰ بار !!!!!!!!!!, کوسه  ، باراکودا ........ نرکده بودن اینجا هم مزید بر علت سخت  بودن  شرایطا هستش  بودن اناث در محل کار خوبی هایی داره ، بدی هایی داره...حالا بعدا بیشتر توضیح میدم.....خوب بسه دیگه .یه بار یادتونه براتون نوشتم از پرواز جا موندم ، خلاصه با اتوبوس رفتم تهران بعد با مترو رفتم مهرآباد، هواپیما  رفتم عسلویه ،با هلی کوپتر رفتیم سکو مادر، از اونجا با کشتی رفتم سکوی خودم  فقط مونده بود یه گاری سوار شم  این وسط .....خخخخخ  آلان هم هوا اینجا گرم و شرجی هستش ، شرجی که میگم ، یعنی شرجی آهاااااا خوب وسط دریاس دیگه راستی اینجا عمق آب ۹۰ متری میشه شاید بعدا یه روز که دریا طوفانی نبود چند تا عکس از جک و جونورای  دریا براتون گذاشتم خوب بعدا خدا بخواد در مورد کارم و محیطش بیشتر براتون مینویسم . دوش آخرین شب شیفت شبم بود والان که مثل جغد بیدارم از اثرات شیفت شبه .محل کارم بالاخره نت آمود ولی چه نتی بابت تک تک بیتاش که بخواد ارسال یا دریافت بشه پد رجد آدم می آید جلوی چشمانش خوب برم نماز ره ره بخونم ، ساعتی   بغنوم که امروز هم روز خداس........ پی نوشت:. شرجی ....گرما... لیکن من میتوانم..... هممممممممممم