اول اینکه سال نو شما مبارک باشه. سالی داشته باشین پر از امید تجربههای خوب و رشد در همهزمینههای زندگی. شادی و سلامتی هم قرین همیشه زندگیتون باشه و لبخند دائم برلبانتان و خلاصه شاداب وسرزنده باشین. واما اینجا:آب و سوخت کم شده بود و دیشب تا پاسی از شب از کشتی آب و سوخت دریافت کردیممواد غذایی رو حسابی بشور بساب کردیم و ضدعفونی. خانه که بودیم یه جور بشور بساب راه انداخته بودیم اینجا هم یه جور. بوی الکل و وایتکس میآد همه جا.به قول دوستان بخوری شدیم دیگه.خوب امروز هم وارد 36 سالگی شدیم وباز نیشتر تنهایی زخم قلب شرحه شرحه شده از فراغ نگارمان را نمک پاشید. هفت هشت سالی میشه که عید خونه نیستم. ازاین هفت هشت سال هم چندسالی هست که دریام. به بچه ها امروز استراحت دادم اگر کار غیر منتظره ای پیش نیاد .میزی چیدیم و چند عکس گرفتیم .شاید بعدا عکس ها رو گذاشتم .نه خوشحالم و نه غمگین. نمیدونم همه اینجورن یا نه فقط من .مقداری هم نگرانم ودلشوره دارم.راستی فردا هوا قراره طوفان بشه واین باعث شه که بالگردها نتونن بیان و ما نشه که برگردیم و ماندگار شیم .باید دید که هوا یاری می کنه یانه، ولی مهم نیست.پ.ن 1: خدایا آینده ای روشن برای مردم کشورم تقدیر کن .پ.ن 2: خدایا خانوادهام و دوستانم وهمه انسانهای مهربان را درپناه خود حفظ کن .آمین