یَآ أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِى إِلَى رَبِّکَ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةًهمیشه با شنیدن این آیه یاد امام حسین (ع) می افتم.درسوره بقره خدا درمقام جوابگویی یهودیان بهانه جو بر می‌آید و می‌فرماید اگر راست می‌گویید آرزوی مرگ کنید اگر خود را برحق و مومن می دانید.این آیه هم تکان دهنده است و به خود می‌گویم آیا من هم آماده رفتن هستم اگر مرگ مرا در بر بگیرد؟حقیقتش نه.اما آل علی (ع) که مصداق آیه ذکر شده در بالا هستن چرا.و نمونه‌اش آنچه بود که در کربلا رخ داد 1380 سال پیش.
۱۸ شهریور ۹۸ ، ۱۹:۱۹
۱ نظر