خرچنگ گرامی لای تورها گیر کرده بود:
رفته بودم ماهیگیری لاکن این تور را از عمق خلیج فارس صید کردیم(تور رها شده صیادان که زندگی موجودات روبه خطر می‌اندازه) با یک موجود گرفتار ! لاکن آزادش نمودیم .
صحنه آزادی: :)
خیلی خوشگله :))
پ.ن:گاهی وقت‌ها فکر می‌کنم دنیا و بالا و پایینش مثل همین تور هست. خرم آن روز که آزاد می‌شیم از قفس.
بهار
ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد
بر دام مانده باشد، صیاد رفته باشد...
چه حال و هوایی رو تجربه کرده و چند وقت گرفتار بوده خدا می‌دونه...
یعنی مثل ما غر می‌زده یا مثل یونس مثلا لا اله الا انت میگفته یا موحدانه مطمیئن بوده به حکمت اینجور زندانی شدن و نیازی به ذکر یونسیه هم نداشته:)
اما دل آدم گرم میشه وقتی میبینه خدا حواسش به آزاد کردن این موجود، اونم ته دریا و تو ظلمات بوده...
Baran
به به؛زنده باد آزادی/ای شادی!
آزادی!
ای شادیِ آزادی!😇❤🤗😍🥰
میگم کاکو.اون فلزی که توی تصویر مشخصه رو خیلی دوست دارم.سمت ولایت ما.برای رویِ پل استفاده میشه.بچه بودیم.کفش مون،نیم بوت مون، یه قدری که پاشنه داشت.می دویدیم سمت پل .آی کیف داره روی اون فلز قدم بزنی.البته نه تو آفتاب.چون میدونم اون فلز،تو آفتاب چندبرابر داغِ😭🥺
خدایا..یعنی چند وقت اون تو گرفتار بوده؟ خوشا به لحظه ازادی...