هستم اگر می‌روم

الان من خستمه شبیه اون جغدپشتیه.می‌خواید بدونید چرا؟خوب دکترا قبول نشدم.دارم به شبا و روزایی فکر می‌کنم که داشتم برا این آزمون می‌خوندم .از شما چه پنهون که دل و دماغی هم برا دفاع از پایان‌نامه ارشدم ندارم.به قول شاعر با هیچ‌کسم میل سخن نیست. الان دارم فکر می‌کنم به فصول مختلف زندگیم،به وبلاگنویسی که ده سال انجامش دادم.به رفت و آمدهام با قطار به خوابگاه به دوستام به دانشگاه سابقم ولی  .می‌دونید ستاره‌های جوون درست بعد از مرگ ستاره‌های قدیمی متولد میشن.الان این حس رو دارم که با توجه به گذشته‌هام وتوانایی‌هام،اگه بخوام ادامه بدم، آره...بشنویددردعوت به چالش« من به‌ جای تو» رادیو بلاگی‌ها به جای شباهنگ گرامی این پست رو نوشتم با رعایت 100 کلمه.